Podatnik udzielił pożyczek swoim podmiotom powiązanym. Warunki finansowania miały charakter rynkowy. Podmioty powiązane ze względu na swoją trudną sytuację nie były w stanie spłacić rat kapitałowych oraz odsetek wobec pożyczkodawcy.
W 2003 roku, w ramach kontroli, urząd kontroli skarbowej na podstawie art. 11 ustawy o CIT naliczył prawie 300 mln zł dochodu do opodatkowania z tytułu niezapłaconych odsetek od pożyczek udzielonych przez podatnika. UKS wskazał, że nie istnieją faktury wystawiane podmiotom powiązanym z tytułu odsetek od pożyczek, do których wystawienia zobowiązał się podatnik na mocy umów. Tylko w nielicznych przypadkach i w znikomej części odsetki były spłacane przez podmioty powiązane. Sprawa trafiła do WSA (wyrok z 15 marca 2011, sygn. akt III SA/Wa 1028/10), który podniósł, że zastosowanie przepisów art. 11 ustawy o CIT (doszacowanie dochodu) wynika z braku działań windykacyjnych podatnika w zakresie dochodzenia od podmiotów powiązanych należności, wynikających z umów pożyczki: Żaden racjonalny przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie udzielania pożyczek nie zwlekałby tak długo z podjęciem działań windykacyjnych, nawet z alternatywną metodą przejęcia tych dłużników włącznie i nie udzielał niewiarygodnym pożyczkobiorcom kolejnych pożyczek na niezmienionych (poza wydłużaniem terminów spłat należnych odsetek) warunkach. WSA potwierdził zasadność zastosowania art. 11 ustawy o CIT, uznając, że udzielenie oprocentowanej pożyczki podmiotowi powiązanemu i nieegzekwowanie spłaty należnych odsetek powoduje u podatnika powstanie przychodu w wysokości odsetek, które wynikały z zawartych umów z podmiotami powiązanymi, a których spłata byłaby egzekwowana, gdyby kontrolowany podatnik zawarł podobne umowy z podmiotami niezależnymi.
NSA w wyroku z 25 czerwca 2013 (sygn. akt II FSK 2226/11) uchylił wyrok WSA w całości. Stwierdził jednak, że wymóg stosowania rynkowych warunków transakcji przez podmioty powiązane (art. 11 ustawy o CIT) powinien być stosowany również do umów zawartych na warunkach rynkowych, ale świadomie realizowanych w sposób odmienny od ustalonych celem pomniejszenia należnego z tych umów dochodu. Oznacza to, że doszacowanie dochodu (na podstawie art. 11 ustawy o CIT) znajdzie zastosowanie również w sytuacji, gdy strony transakcji zmieniają postanowienia umowy lub też jedna ze stron transakcji odstępuje od realizacji postanowień umownych, aby zmniejszyć należny dochód i jednocześnie zwiększyć dochód (lub zmniejszyć stratę) podmiotu powiązanego.
Powyższy wyrok NSA, choć bezpośrednio zapadł w sprawie związanej z udzielaniem pożyczek, pośrednio dotyczy również wszystkich transakcji zawieranych przez podmioty powiązane. Samo ustalenie warunków transakcji na zasadach rynkowych nie wystarczy. Dla obrony rynkowego charakteru transakcji znaczenie ma również rzeczywista realizacja postanowień umownych będących podstawą transakcji wewnątrzgrupowych.